فَيَطُولُ أَمَدُهَا حَتَّى يَرْجِعَ عَنْ هَذَا الْأَمْرِ أَكْثَرُ مَنْ يَقُولُ بِهِ فَلَا يَثْبُتُ عَلَيْهِ إِلَّا مَنْ قَوِيَ يَقِينُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ وَ لَمْ يَجِدْ فِي نَفْسِهِ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْنَا وَ سَلَّمَ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ.

مدت زمان غیبت او طولانی خواهد شد تا آنجا که اکثر افراد که قائل به این امر (امامت) هستند از عقیده خود برخواهند گشت و کسی بر این امر ثابت نمی ماند(در زمان غیبت) مگر کسی که :

یقینش را قوی کرده باشد

معرفتش(به امامت) تصحیح کرده باشد

و در خودش نسبت به آنچه ما امر کردیم حرج و تنگی ای نبیند

و تسلیم ما باشد

*راه تقویت یقین عبادت است و یکی از راه های تصحیح معرفت طول مصاحبت با این حضرات است

و راه برای موارد سوم و چهارم؟...